Η εφημερίδα New York Times έχει μια καινούργια
ενότητα (στήλη) με τίτλο Μητροπολιτικά Ημερολόγια (Metropolitan Diaries) όπου
καλεί τους αναγνώστες της, κάτοικους ή περαστικούς από την Νέα Υόρκη, να περιγράψουν
με λίγα λόγια μια σκηνή, μια ανάμνηση, μια εικόνα από την ζωή τους στην πόλη,
και να το στείλουν. Εν συνεχεία, η εφημερίδα επιλέγει εκείνα που βρίσκει πιο
ενδιαφέροντα, τα συνοδεύει με ένα σκίτσο και τα δημοσιεύει. Μια καλή φίλη, η
Μαρία Τσάκος, διάβασε αυτό, γραμμένο μάλιστα από μια Ελληνοαμερικανίδα, και το
μοιράστηκε μαζί μας στο facebook.
Το μεταφράζω:
Αγαπητό Ημερολόγιο:
Καθώς περπατούσα για να
πάω στο σπίτι μου στην Έβδομη Λεωφόρο ένα πρωί, λύθηκαν τα κορδόνια των ροζ αθλητικών
μου παπουτσιών. Υποφέροντας από τη μέση μου, και έχοντας χτυπήσει και στο πόδι,
δεν μπορούσα να σκύψω για να τα δέσω.
Ένας νεαρός άνδρας φορώντας
ακουστικά και κουκούλα στο κεφάλι, με πλησίασε.
«Τα κορδόνια σας είναι
άλυτα», είπε.
«Το ξέρω», απάντησα. «Δεν μπορώ να σκύψω για να τα δέσω». Η μέση μου …»
Γονάτισε και άρχισε να μου δένει τα κορδόνια, σε έναν τακτοποιημένο κόμπο. «’Ω, μα είστε τόσο ευγενικός», είπα.
«Απλώς δεν ήθελα να πέσετε», απάντησε, πριν συνεχίσει τον δρόμο του.
«Το ξέρω», απάντησα. «Δεν μπορώ να σκύψω για να τα δέσω». Η μέση μου …»
Γονάτισε και άρχισε να μου δένει τα κορδόνια, σε έναν τακτοποιημένο κόμπο. «’Ω, μα είστε τόσο ευγενικός», είπα.
«Απλώς δεν ήθελα να πέσετε», απάντησε, πριν συνεχίσει τον δρόμο του.
— Linda Tsakonas
