Friday, August 31, 2012

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟΥΣΑ!


«Μας συγχωρείτε, απουσιάζουμε!»
Υπογραφή: Έλληνες δημοσιογράφοι. Τελεία και παύλα!

Αν θέλουμε, βεβαίως, να χρυσώσουμε το χάπι, εύκολο είναι. Θα βρούμε δυο χιλιάδες  βολικές χημικές ουσίες να παραποιήσουν την πραγματική ουσία. Που είναι ότι, εδώ και αρκετά χρόνια, απουσιάζουμε από την πραγματικότητα. (Οι λίγες, λιγοστές εξαιρέσεις, είναι απλώς για να λέμε ότι υπάρχουν και αυτές).

Απουσιάζουμε από την κρίση με την έννοια ότι έξω γίνεται πόλεμος, και εμείς είμαστε σε κάποια γραφεία (μερικοί είναι ακόμα και σε παραλίες…), και κάνουμε κριτική. Κριτική, που βασίζεται εν πολλοίς σε ελλιπείς γνώσεις – στην καλύτερη περίπτωση δε, σε κάτι που μας είπαν άλλοι που ξέρουν καλύτερα από μας, και εμείς απλώς το μεταφέρουμε, και φαινόμαστε εμείς οι παντογνώστες.

ΑΠΛΩΣ ΠΕΦΤΟΝΤΑΣ...


Η Ιγιόκα Οκάουο, Αμερικανονιγηριανή ποιήτρια και τραγουδοποιός, γεννημένη και μεγαλωμένη στη Βοστώνη, καταφέρνει να σμίγει την ποίησή της με τζαζ, μπλουζ, φανκ και σόουλ μουσική. Το πρώτο σόλο άλμπουμ της, με τίτλο Black and Blues, κυκλοφόρησε το 2004. Έκτοτε, έβαγλε άλλα δύο CD, το Hum the Bass Line (2007) και το Say Yes (2010). Το τραγούδι που θα ακούσουμε τώρα, και που μου το "σύστησε" μια καλή και πολύ ευαίσθητη φίλη, λέγεται Simply Falling, και είναι από το τελευταίο της άλμπουμ. Πολλοί λένε ότι έχει κάτι που θυμίζει την μεγάλη Έϊμι Ουάϊνχαους. Εγώ πιστεύω ότι αν σε κάτι της μοιάζει, είναι ότι είναι και οι δύο ξεχωριστές! Καλή ακρόαση.

Tuesday, August 28, 2012

Η ΑΓΥΡΤΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΜΠΑΓΙΣ


PERSONA NON GRATA

Εγκεμέν Μπαγίς, 42, Τούρκος πολιτικός, βουλευτής από το 2002, Υπουργός επί Ευρωπαικών Θεμάτων και βασικός διαπραγματευτής στη διαδικασία ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. Πιστός στην πάγια τακτική της Άγκυρας να θεωρεί ότι μπορεί να τρομοκρατεί και να καθορίζει σε κάθε λαό ποια Ιστορία πρέπει να υιοθετεί, να μαθαίνει και να αποδέχεται, επέκρινε έντονα, αλλά και με την γνωστή, μπουνταλάδικη ειρωνεία του, την γαλλική κυβέρνηση για την απόφασή της να συμπεριλάβει την Γενοκτονία των Αρμενίων στα σχολικά της βιβλία. Σε μία απίστευτη δε, επίδειξη παραβίασης κάθε γλωσσικής λογικής, ο πάντοτε αλλαζών κ. Μπαγίς πρόσθεσε το αμίμητο, «η Τουρκία δεν γνωρίζει τι εστί γενοκτονία», και κατέληξε με μία αγύρτικη αντικατάσταση του όρου, λέγοντας ότι «η Τουρκία γνωρίζει μόνο τη φράση “εσωτερική ειρήνη ίσον παγκόσμια ειρήνη”». Βρε άει …

ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΝΑΧΕΙΣ...


Ο ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ ΧΑΡΙ, 28, πληρώνει πολύ ακριβά το λάθος που έκανε, όχι να μείνει τσίτσιδος, αλλά να αποφασίσει να περάσει ένα Σαββατοκύριακο στο Λας Βέγκας με … φίλους του. Τι σόι φίλοι, τώρα, είναι αυτοί, που δεν τόχουν σε τίποτα να σε κάνουν βούκινο σ’ όλο τον κόσμο, δεν ξέρω. Οι φωτογραφίες που τον δείχνουν γυμνό, και που βεβαίως άρπαξε το τρωκτικό του Τύπου, η αιμοσταγής «Σαν», και τις δημοσίευσε, δεν αποκαλύπτουν για μένα τον ερυθράς απόχρωσης πισινό του νεαρού πρίγκηπα, αλλά το εύθραυστον της φιλίας που βασίζεται, κυρίως, στη λαιμαργία μερικών κωλόπαιδων που τραβάνε φωτογραφίες με το ακριβό τους κινητό και προσβλέπουν σε εύκολο πλουτισμό. Ο Χάρι, από την άλλη, εκτός από θύμα αυτής της προδοσίας, είναι απλώς βλάξ.

Monday, August 27, 2012

"ΚΕΡΔΙΣΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΛΑΧΕΙΟ!"


Φωτογραφια του Βαγγελη Διπλαρίδη, που απεικονίζει έναν άλλο λαχειοπώλη, σε κάποιο ορεινό χωριό της Ελλάδος, το ίδιο γλυκός και καρτερικός με τον κ. Γιάννη

Δευτέρα 27 Αυγούστου, Αθήνα


Ο λαχειοπώλης «μου» στη Κηφισιά, ο κύριος Γιάννης, έλαμπε σήμερα από χαρά. Η μονή πατερίτσα με την οποία περπατά εδώ και 5 χρόνια που τον χτύπησε ένα αυτοκίνητο, έμοιαζε αχρείαστη καθώς μου εφάνη ότι επετούσε!
«Πάρε», μου είπε, «αυτό το Τρίδυμο στο εννιά, να κερδίσει σήμερα τριάμιση εκατομμύρια».
Πήρα μόνο τη μία σειρά, 10 ευρώ. Άς κερδίσω έστω το ένα-τρίτον του ποσού, σκέφτηκα.
«Εσύ, έχεις κερδίσει ποτέ στο λαχείο κύριε Γιάννη;», ρώτησα καθώς ετοιμαζόταν να μου δώσει τα ρέστα μου.
«Εγώ, παιδί μου, κέρδισα σήμερα τον πρώτο λαχνό», μου απάντησε ευθύς, και το πρόσωπό του, συνήθως ανέκφραστο και πάντα ταλαιπωρημένο, πήρε θαρρείς την όψη αγγέλου, τόσο που φωτίστηκε.
«Πως κι έτσι;», απόρησα, έχοντας μεγάλη αγωνία να μάθω.
«Ο πρώτος μου εγγονός, συνονόματός μου Γιάννης, παιδί του γιου μου Γιώργου, σήμερα που ανακοινώθηκαν οι βάσεις των Πανελληνίων, μπήκε από τους πρώτους στο Τμήμα Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Αθηνών», απάντησε, τονίζοντας πολύ καθαρά, προσεκτικά αλλά και δίχως στόμφο τον τίτλο της Σχολής.
«Υπάρχει καλύτερο λαχείο από αυτό;», συνέχισε, χωρίς προφανώς να περιμένει απάντηση.
Η χαρά του έγινε και δική μου χαρά. Συγκινήθηκα πολύ, και ένοιωσα τα μάτια μου να υγραίνονται. Γιατί τα επιτεύγματα των απλών ανθρώπων, ιδίως εκείνων που δεν έχουν όλες τις άλλες «ενισχύσεις» που έχουν οι υπόλοιποι, με συγκλονίζουν, και μου αναπτερώνουν το ηθικό.
«Αυτό», μου είπε ο σοφός κύριος Γιάννης, «είναι καλό όχι μόνο για το παιδί, αλλά και για τη χώρα μας, που έχει ανάγκη από καλά μυαλά».
Τα λόγια του σκίασαν τη χαρά μου. Διότι αυτό που τόσο καλά επισημαίνει ο απλός λαχειοπώλης της Κηφισιάς, το καταστρέφουν με τις πράξεις ή/και την απραξία τους εκείνοι που, από ένα αξίωμα πολιτικό, παίρνουν κάποια στιγμή στα χέρια τους (που δεν είναι πάντοτε καθαρά) τις τύχες όλων αυτών των παιδιών, και στο τέλος τις στραπατσάρουν.
Ο εγγονός του κυρίου Γιάννη, αποφοίτησε από δημόσιο σχολείο της Χαλκίδας. Δεν έκανε ποτέ στη μέχρι τώρα μαθητική ζωή ούτε μιας ώρας ιδιαίτερο μάθημα. (Σίγουρα δεν θα είναι αρεστό, και θα χαλάει και τη «πιάτσα» στο κύκλωμα εκείνων που θησαυρίζουν, αφορολόγητα, από τα ιδιαίτερα).

Γονείς που αγαπούν το διάβασμα. Που μεγαλώνουν τα παιδιά τους με χαμηλούς τόνους, χωρίς έπαρση, με αρχές οικογενειακές. Κάποιοι δάσκαλοι που ξεχώρισαν από τους πολλούς, και μετέδωσαν αγάπη και γνώση. Και, τέλος, ο ίδιος ο Γιάννης, που αισθάνθηκε από μικρός τη γοητεία της μάθησης. Αυτά είναι τα απλά συστατικά της επιτυχίας του.

Προκομμένα παιδιά, που σε κάνουν χαρούμενο και υπερήφανο. Σε κάνουν να πετάς. Όπως τον λαχειοπώλη κύριο Γιάννη με την μονή πατερίτσα του.

ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ....

Η Δικαιοσύνη δεν πρέπει να τιμωρεί μόνο. Πρέπει και να συνετίζει. Να φροντίζει, δηλαδή, δια του είδους της ποινής που θα επιβληθεί, ώστε ο ένοχος να καταλάβει απολύτως το μέγεθος και τις επιπτώσεις του εγκλήματός του.

Σήμερα πληροφορούμεθα ότι ένας 24χρονος άνδρας, Έλληνας, που συνελήφθη στη Χίο ως ύποπτος πρόκλησης των πυρκαγιών που κατέστρεψαν μεγάλες δασικές εκτάσεις στο νησί, ομολόγησε ότι αυτός, πράγματι, είναι ο δράστης, και μάλιστα ότι έχει βάλει κι άλλες φωτιές κατα το παρελθόν.

Ταυτόχρονα, η αστυνομία στη Χίο συνέλαβε και άλλα άτομα τα οποία παραδέχτηκαν ότι από αμέλεια προκάλεσαν πυρκαγιές - δηλαδή, από κάποια φωτιά που απερίσκεπτα άναψαν (ο ένας έβαλε κάρβουνα μεσα σε πευκοδάσος για να ψήσει μπριζόλες, ο άλλος πέταξε το τσιγάρο του, κλπ).

Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, η ποινή θα πρέπει να περιλαμβάνει και την διάσταση της "εμπρακτης συνειδητοποίησης της επίπτωσης της πράξης". Και αυτό επιτυγχάνεται μόνο μέσω μίας διαπαιδαγωγικής διαδικασίας, που να εμπεριέχει όμως και το στοιχείο της τιμωρίας.

Δηλαδή, αυτός που βάζει φωτιές και καίει δάση, για ένα ολόκληρο καλοκαίρι, φερ ειπείν, να "υπαχθεί" υπό την επίβλεψη πυροσβεστικής υπηρεσίας, να εκπαιδευτεί στοιχειωδώς, ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του, και να συμμετάσχει σε επιχειρήσεις κατάσβεσης. Να δεί και να αισθανθεί, δηλαδή, από κοντά, πως ακριβώς καίγεται ένα δάσος, πως επέρχεται η καταστροφή, πόσο διακινδυνεύουν οι πυροσβέστες τη ζωή τους για να σώσουν ό,τι μπορεί να σωθεί, κλπ.


Επίσης, ο νεαρός αντιεξουσιαστής που συλλαμβάνεται επ' αυτοφόρω στη Πλατεία Συντάγματος να σπάει τα μάρμαρα στα πεζοδρόμια και στις προθήκες ξενοδοχείων, ή τα τζάμια σε καταστήματα, να υποχρεωθεί να πηγαίνει μετά μαζί με τον τεχνικό που θα αποκαταστήσει τη ζημιά, και να τον βοηθάει. Τις πλάκες που ξήλωσε, να τις ξαναβάλει ο ίδιος. Το τζαμι που έσπασε, να το ξανατοποθετήσει ο ίδιος.

Ετσι, Δικαιοσύνη πραγματική θα έχουμε όταν ο εμπρηστής γίνει μια μέρα πυροσβέστης, και ο χούλιγκαν αντιεξουσιαστης μαρμαράς ή τζαμάς!

Sunday, August 26, 2012

ΤΕΛΙΚΑ, ΕΓΩ ΤΟΝ ΜΙΣΗΣΑ ΤΟΝ ΑΡΜΣΤΡΟNΓΚ!...



"Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα;"


Η ΠΕΡΙΦΗΜΗ φράση του Νηλ Άρμστρονγκ, του πρώτου ανθρώπου που πάτησε στο Φεγγάρι στις 20 Ιουλίου του 1969, συνοδεύει από χθες όλα τα αφιερώματα, σε κάθε έντυπη και ηλεκτρονική γωνιά της Γης, για τον θάνατό του. Το ερωτηματικό που συνοδεύει σήμερα, στη στήλη ετούτη, τα ιστορικά λόγιά του, δεν είναι ασφαλώς από έλλειψη σεβασμού προς τον Αμερικανό αστροναύτη. Αντίθετα, ο Άρμστρονγκ ενσάρκωσε για πολλούς από εμάς τα πιο αθώα και όμορφα παιδικά όνειρα, εκείνη την εποχή. Όποιος μεγάλος μας ρωτούσε, θυμάμαι, «τι θες να γίνεις παιδί μου άμα μεγαλώσεις;», όλα τα παιδιά, δίχως εξαίρεση, αγόρια και κορίτσια, απαντούσαμε με ένα στόμα: «Aστροναύτης».

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ το έβαλα, γιατί άλλαξαν πολλά από τότε. Κυρίως οι βεβαιότητές μας. Πρώτ’ απ’ όλα στη ψυχή μας. Που γεύτηκε και πίκρες. Στους ώμους μας, που σήκωσαν βάρη. Και στη καρδιά μας, χώρεσε όχι λίγες απογοητεύσεις. Το «τεράστιο βήμα για την ανθρωπότητα», έγινε τότε. Πράγματι. Αλλά δεν ολοκληρώθηκε. Όχι γιατί δεν κατακτήσαμε το Φεγγάρι. Αλλά γιατί δεν απελευθερώσαμε τη Γη, ώστε να είμαστε έτοιμοι και άξιοι μιας τέτοιας πλανητικής τιμής. Περιμέναμε τόσα χρόνια να δούμε το «δεύτερο βήμα», και το πιο μεγάλο ακόμα άλμα της ανθρωπότητας, αλλά δεν έγινε.

ΕΚΤΟΣ ΑΥΤΟΥ, όμως, και κρίνοντας εκ των υστέρων, φοβούμαι πως ο Άρμστρονγκ (υπερωτώντας ανιδιοτελώς, αλλά και σθεναρά το … ιδανικό «να κατακτήσουμε και το φεγγάρι»), εμάς, που δεν μας ένοιαζαν τα πολιτικά παιχνίδια μεταξύ των δύο, τότε, υπερδυνάμεων, μας στραπατσάρισε τελικά το δικαίωμα στο παραμύθι. Όταν είδαμε την πατημασιά του στην επιφάνεια της Σελήνης, η επιβεβαίωση του εφικτού εξαφάνισε από μέσα μας την υπέροχη αμφιβολία του ανέφικτου.

ΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ανακάλυψη μπορεί να αντιτάξει κάποιος, με περισσότερη πειστικότητα απέναντι σ’ εκείνες τις μεγάλες αστρονομικές αποστολές, είναι εκείνη του Διαδικτύου. Ήταν ανάγκη να πεταχτούν τόσα δισεκατομμύρια, τη στιγμή που, «εδώ στον κόσμο», τόσα παιδιά παθαίνουν ακόμα από αρρώστιες οι οποίες προκαλούνται από τη στέρηση στοιχειωδών αναγκών.

ΚΟΝΤΟΛΟΓΗΣ: προσγειωθήκαμε σε μια πραγματικότητα που, κατά βάθος, δεν τη θέλαμε. Την προτιμούσαμε φαντασίωση. Μυθιστόρημα. Ζωγραφιά. Άλογο, με φτερά. Ψάρι, με χαίτη και ουρά. Πουλιά καλπάζοντα. Έρημος με λουλούδια. Ηφαίστεια να πλημμυρίζουν μουσική. Με τα δικές μας νότες, δικά μας λόγια και χρώματα. Με τις ελπίδες και τις προσδοκίες που γεννά η ομορφιά που αισθάνεται ο καθένας ότι κρύβεται και υπάρχει μέσα του. Τελικά, εγώ τον μίσησα τον Άρμστρονγκ!...

PERSONA GRATA

Γάλλος συγγραφέας Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ, (1900-1944), που, με τον «Μικρό Πρίγκηπά» του, μας έδωσε μια διέξοδο από το «τεράστιο άλμα» το οποίο, ως άνθρωποι, δεν καταφέραμε να κάνουμε. Το παραμύθι, αποδείχθηκε για μία ακόμη φορά ότι περιέχει περισσότερες αδιασάλευτες αλήθειες απ’ όσες μας προσφέρει, αστραπιαία, αποσπασματικά και επιλεκτικά, η λεγόμενη «καθημερινή πραγματικότητα». Θυμηθείτε τι έλεγε η αλεπού στον μικρό πρίγκηπα: «Ο άνθρωπος μπορεί να δει καθαρά μόνο με τη καρδιά του. Ό,τι είναι απαραίτητο στη ζωή, δεν είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού».


ΑΣ ΜΗ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΠΛΑΤΗ ΣΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ*


Το παρακάτω άρθρο, εξαιρετικής γραφής από την Μαρία Κατσουνάκη, δημοσιεύτηκε την περασμένη Τετάρτη, 22 Αυγούστου, στην "Καθημερινή". Η φωτογραφία που φιλοξενούμε, συνοδευτικά, "τραβήχτκε" από το Μεσαίας Ευκρίνειας Απεικονιστικό Σπεκτροραδιόμετρο (Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer, MODIS, της NASA, και δείχνει μία πυκνή δεσμίδα καπνού που φεύγει από το φλεγόμενο νησί της Χίου, και επεκτείνεται πέραν της Κρήτης.


Η θλίψη δηλώνεται από παντού. Το μέγεθος της καταστροφής αποτυπώνεται στις φωτογραφίες και στα ρεπορτάζ. Το καμένο τοπίο, όπου κι αν βρίσκεται, γεννάει, και στους πλέον αδιάφορους, απογοήτευση, λύπη. Η τραγωδία υποδηλώνει εγκατάλειψη, αδυναμία και στην περίπτωση των εμπρησμών αήττητη μοχθηρία, παράνοια και βλακεία. Λίγο πολύ γνωστά. Συνηθίσαμε τα «πύρινα μέτωπα». Τα περιμένουμε να εκδηλωθούν στα αυγουστιάτικα μελτέμια. Ειδικά μετά το 2008 αυξήθηκαν οι αντοχές μας στη φρίκη. Είδαμε τα χειρότερα, νομίζαμε.

"ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΜΟΥ, Ο ΘΑΝΑΤΟΣ"


ΠΡΟΣΩΠΑ & ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ

ΧΟΥ ΧΟΥΑΪΚΙΑΝ, 44, διευθυντής συντάξεως της κινεζικής εφημερίδας «Νταντί» (που σημαίνει «Γη»), και που εκδίδεται από την «Λαϊκή Ημερησία», όργανο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, αυτοκτόνησε στις 22 Αυγούστου, πηδώντας από ένα ψηλό κτίριο. Ο πνευματικός κόσμος της χώρας εγείρει σοβαρά ερωτήματα για τον θάνατό του, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο Χου οδηγήθηκε στην απελπισμένη του πράξη έχοντας αισθανθεί ότι οι δυνάμεις του καθεστώτος, που πάντα θέλουν να ελέγχουν ως και τις σκέψεις των ανθρώπων, του ασκούσαν αφόρητες πιέσεις. Σε μία συνέντευξή του λίγο πριν πεθάνει, ο Χου έλεγε: «Ο πόνος μου είναι ότι τολμώ να σκέφτομαι, αλλά δεν τολμώ να πω ανοικτά τι, και δεν τολμώ να το γράψω. Δεν υπάρχει μέσον να φιλοξενήσει τις απόψεις μου. Θαυμάζω τους ανθρώπους που να αρθρογραφούν ελεύθερα και δεν έχουν υπαλληλική σχέση με εφημερίδα. Εγώ, δεν μπορώ να βγω έξω από το σύστημα, γιατί τότε η οικογένειά μου θα υποφέρει». Κατάφερε, όμως, να γράψει ένα άρθρο με τίτλο «Μάρτυράς μου ο Θάνατος», στο οποίο σημείωνε: «Ο Θάνατος, είναι μια πολύ βαριά λέξη. Αλλά στη Κίνα, σε πολλές περιπτώσεις, χωρίς θάνατο η κοινωνία δεν θα αφυπνιστεί, δεν θα δώσει σημασία, και προβλήματα δεν θα λυθούν».

Thursday, August 23, 2012

"ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ"




 
ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ του Παρθενώνα, που έκλεψε από τον φυσικό τους χώρο, την Ακρόπολη, ο λόρδος Έλγιν, και που τώρα εκτίθενται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου, απέκτησαν «δική τους φωνή» που, με πολύ ωραίο και αποφασιστικό τρόπο λένε προς όλους, και κυρίως προς τους δεσμώτες τους, ότι ο φυσικός τους χώρος δεν είναι εκεί, στα σκοτάδια, αλλά στο φως απ’ όπου τους άρπαξε ο  ελ(γ)εινός «ευγενής».  Το εξαιρετικό βίντεο που εμπνεύστηκε και παρήγαγε ο φωτογράφος και συνθέτης Άρης Καλογερόπουλος μαζί με τον Αλέξη Μανθεάκη, ξεκινά με εικόνα της μιας από τις Καρυάτιδες, η οποία λέγει: «I am Greek and I want to go Home” («Είμαι Ελληνίδα, και θέλω να γυρίσω στη Γη μου».)

TO BINTEO, δημιουργήθηκε με σκοπό τον επαναπατρισμό των ελληνικών μνημείων, έχει κάνει μεγάλη αίσθηση στο Διαδίκτυο. Είναι καλαίσθητο και δυνατό. «Μακριά από τον ήλιο και τον ουρανό της Ελλάδας, σπασμένα και κυρίως μισά, τα τμήματα του Παρθενώνα, ο οποίος στέκεται στην Αθήνα εδώ και χιλιάδες χρόνια, απλώς κρέμονται στερεωμένα, χωρίς κανένα νόημα», λέει ο Άρης Καλογερόπουλος, ο οποίος ζει και εργάζεται στο Όλντενμουργκ της Γερμανίας. Η Καρυάτιδα που έκλεψε ο Έλγιν, και που είναι η μοναδική Κόρη του Ερεχθείου που βρίσκεται στο εξωτερικό, με τη φωνή που της δίνει το οπτικοακουστικό μήνυμα, λέει: «Γεννήθηκα στην Ελλάδα, οι αδελφές μου είναι εκεί». Και αφήνει τη συνέχεια να την κατανοήσει κάθε ευαίσθητος και σκεπτόμενος άνθρωπος…».

ΕΝΤΟΠΙΣΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ...

Αυτόν τον μήνα, Αύγουστο, δύο δημοσιογραφικές "μετακινήσεις" που έχουν τη σημασία τους. Κυρίως όταν τις συγκρίνουμε με τα πρόσωπα που διακινούνται στο δικό μας, φτωχό μεταγραφικό παζάρι. Η διαφορά ποιότητας είναι εμφανής και δεν χρειάζονται τα σχόλια. Όπως δεν χρειάζεται καν να αναφέρουμε και ονόματα δικών μας, αφού έτσι κι αλλιώς φιγουράρουν σε όλα τα λάϊτ και λάϊφσταϊλ sites, blogs και περιοδικά που κυκλοφορούν στην μεσανατολίτικη αγορά μας.

1. Ο Γκλεν Γκρίνγουολντ, ένας από τους πλέον επιτυχημένους πολιτικούς σχολιαστές στην Αμερική, ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει την ενημερωτική ιστοσελίδα Salon για την οποία αρθρογραφούσε τα τελευταία πεντέμισι χρόνια. Από την Δευτέρα 20 Αυγούστου αρθρογραφεί για την διαδικτυακή έκδοση της βρετανικής εφημερίδας The Guardian.

2. Η New York Times, μία από τις μεγαλύτερες και εγκυρότερες εφημερίδες του κόσμου, προσέλαβε ως Γενικό Διευθυντή της τον Μαρκ Τόμσον, που ήταν από το 2004 επικεφαλής του BBC.

ΟΧΙ ΡΕ ΚΕΡΑΤΑΔΕΣ! ΠΛΗΡΩΣΤΕ ΚΑΙ ΣΕΙΣ...



H ΕΙΔΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 22.08.2012


"Στα 28 δισ. ευρώ υπολόγισε τη φοροδιαφυγή στην Ελλάδα το 2009 νέα ακαδημαϊκή μελέτη του Πανεπιστημίου του Σικάγου, συγκρίνοντας δηλωθέντα εισοδήματα και δόσεις δανείων. Το ποσό αυτό προέρχεται μόνο από εισοδήματα που δεν δηλώνονται από ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολουμένους. Αν είχαν δηλωθεί τα εισοδήματα αυτά, τότε, σύμφωνα με τη μελέτη, τα φορολογικά έσοδα θα μείωναν κατά 31% το έλλειμμα του 2009 ή 48% εκείνο του 2010. Τα φορολογικά αυτά έσοδα αντιστοιχούν σε 11,2 δισ. ευρώ, όσα δηλαδή περίπου τα μέτρα του Μεσοπρόθεσμου για την επόμενη διετία, το οποίο προβλέπει περικοπές σε συντάξεις, επιδόματα κ.λπ.
Στο σύνολο της χώρας έχουν υπολογίσει ότι κατά μέσον όρο το εισόδημα που διαφεύγει τη φορολόγηση διαμορφώνεται στο 11,9%. Πρωταθλητές στη φοροδιαφυγή αναδεικνύονται γιατροί, μηχανικοί, λογιστές και δικηγόροι. Από τη σύγκριση των δηλωθέντων εισοδημάτων και των αντίστοιχων δανειακών τους υποχρεώσεων προέκυψε ότι τα πραγματικά εισοδήματα των ελευθέρων επαγγελματιών υπολογίζονταν 1,92 φορές υψηλότερα -κατά μέσο όρο- σε σχέση με αυτά που δηλώνονταν. Επίσης, διαπιστώθηκε ότι ο μέσος αυτοαπασχολούμενος στην Ελλάδα εμφανίζεται να δαπανά το 82% των δηλωθέντων εισοδημάτων του στην εξυπηρέτηση χρεών.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της έκθεσης, το ποσοστό του εισοδήματος που μπορεί να φοροδιαφύγει σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας ανέρχεται έως και το 68%. Ειδικότερα, οι περιοχές με το μεγαλύτερο ποσοστό φοροδιαφυγής είναι η Κρήτη, η Αττική, η Πελοπόννησος και η Λάρισα."



Ένα μέρος του ελληνικού λαού – μεγάλο, αλλά όχι όλο - ετοιμάζεται να επωμιστεί ακόμα ένα βάρος στις πλάτες του. Το νέο πακέτο μέτρων για την εξοικονόμηση περίπου 11,5 δις. ευρώ, βασική προϋπόθεση για να πάρουμε μία ακόμα τζούρα οξυγόνου από την επόμενη δόση των 31 δις ευρώ,  προβλέπεται ότι θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο τη ζωή εκείνων που ήδη έχουν γονατίσει.

Κάποιοι, όμως, και δεν είναι λίγοι, δεν έχουν συνεισφέρει ούτε ελάχιστο στην προσπάθεια διάσωσης της χώρας μας. Είναι αυτοί που επί χρόνια, και συστηματικώς, φοροδιαφεύγουν. Εξακολουθούν και το κάνουν ακόμα και τώρα, έστω και εάν έχουν φροντίσει να «μαζευτούν» από την πιάτσα και να μην επιδεικνύουν, μέσω του χρήματος, τον άθλιο εαυτό τους.

Tuesday, August 21, 2012

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟ FACEBOOK


Του
Γιώργου Λιγνού*

Η Ελλάδα βουλιάζει σε έναν ακήρυχτο πόλεμο με την κοινή λογική και την έννοια του πάλαι ποτέ ισχυρού μας χαρτιού, του μέτρου, όχι της μεζούρας ή του νιοστού οικονομικού μέτρου, που θα πάρουν οι εξουσιοδοτημένοι  και απο εμάς σωτήρες μας, αλλά του άλλου του παλαιού, του  άριστου μέτρου, δηλαδή του αυτοελέγχου, της συστολής και της σύνεσης όπως πρέτρεπε ο Κλεόβουλος ο Ρόδιος, ένας απο τους 7 σοφούς.

Η έλλειψη μέτρου στον λόγο, η αλλιώς αμετροέπεια,  έχει δυστυχώς φωλιάσει για τα καλά στα θολωμένα μας μυαλά. Χρησιμοποιώ δε το κτητικό «μας» γιατί δεν θέλω να αυτοεξαιρεθούμε, όλοι εμείς που με ζυγισμένες φράσεις και στρωτό λόγο διατυπώνουμε τα επιχειρήματά  και τις σκέψεις μας.

Wednesday, August 15, 2012

ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΛΥΣΟΔΕΣΑΝΕ ΚΙΟΛΑΣ!....



Υπό τον τίτλο «Τον καταδίκασαν επειδή είναι νεοφιλελεύθερος», ο Θανάσης Μαυρίδης έγραψε το παρακάτω σχόλιο στη στήλη του «Σιωπητήριο», στο www.capital.gr. Συμφωνώντας απολύτως με όσα γράφει, προσθέτω και εγώ την οργή μου για αυτήν την μεσαιωνική απόφαση μερικών επαγγελματιών (στην νοοτροπία) συνδικαλιστών που έχουν οδηγήσει την ΕΣΗΕΑ σε πλήρη απαξίωση, μετατρέποντάς την σε σωματείο-ντουντούκα, και αποτυγχάνοντας να λύσει έστω ένα από τα σοβαρά προβλήματα του κλάδου. Ο Πάσχος Μανδραβέλης, είτε συμφωνεί κάποιος μαζί του είτε όχι, είναι από τα καλύτερα μυαλά και τις καλύτερες πέννες που διαθέτει το δύσμοιρο, και κακομοίρικο επάγγελμά μας. Η απόφαση της προσωρινής (!!!) διαγραφής της, σχολιάστηκε από συνάδελφό μου στο BBC από τους πιο έγκυρους και απ’ όλους αναγνωρισμένους πολιτικός συντάκτης στην Βρετανία, σχολιάστηκε, για αυτούς που την πήραν, με τη φράση «They are stupid». Μετάφραση, δεν χρειάζεται…

Ιδού, λοιπόν, το σχόλιο του Θανάση Μαυρίδη:

PERSONA GRATA

ΖΟΦΙΑ ΝΟΤΣΕΤΙ-ΚΛΕΠΑΤΣΚΑ, 26, Πολωνή αθλήτρια της ιστοσανίδας. Το χάλκινο μετάλλιο μετάλλιο που κέρδισε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, αποφάσισε να βγάλει σε δημοπρασία ώστε, με τα χρήματα που θα συγκεντρώσει, να βοηθήσει το σοβαρά άρρωστο κοριτσάκι των γειτόνων της. Η αθλήτρια δήλωσε ότι ελπίζει τα λεφτά που περιμένει να μαζέψει θα φτάσουν για την θεραπεία της ηλικίας 5 ετών Ζιζάνα Μπομπίνσκα, η οποία πάσχει από κυστική ίνωση, που είναι κληρονομικό νόσημα και προσβάλει κυρίως το αναπνευστικό, το πεπτικό και το αναπαραγωγικό σύστημα. Αναχωρώντας από την Πολωνία για να λάβει μ'έρος στους αγώνες, η Κλεπάτσκα έδωσε όρκο ότι θα κερδίσει ένα μετάλιο "για την Ζούζια", όπως την λένε οι δικοί της άνθρωποι. "Κι' όταν γίνεις καλά" της έγραψε στο Facebook, "θα περνάμε μαζί κάθε φθινόπωρο σε χώρες με πιο θερμό κλίμα, ώστε να μην ξαναρωστήσεις ποτέ κοπέλλα μου". Όσο υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, ο κόσμος μας, εκεί που είναι γκρίζος και σε πλακώνει, επιθετικός και σε φοβίζει, ξαφνικά γίνεται όμορφος και τον αγκαλιάζεις.

5 ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΚΑΝΑΝ ΝΑ ΨΗΛΩΣΟΥΜΕ...


Αυτό το ρεπορτάζ που ακολουθεί, είναι από εκείνα που σε κάνουν να ψηλώνεις πολύ, και σου δίνουν ελπίδα στους καιρούς τους δύσκολους που περνάμε. Είναι από εκείνα τα θέματα που ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα (για πόσο, δεν ξέρω) εφημερίδες σαν την "Καθημερινή" που τα "κυνηγάει" και τα αναδεικνύει. Αυτό δε, αποτελεί τρανή απόδειξη ότι η πραγματική δημοσιογραφία, η δημοσιογραφία που ψάχνει, που είναι συνεχώς ανήσυχη, και που μπορεί να προβάλλει και τη φωτεινή πλευρά του φεγγαριού, όχι μόνο την σκοτεινή, δεν μπορεί να αντικατασταθεί από καμμία άλλη μορφή "πληροφόρησης".

Το θέμα, λοιπόν, που επιμελήθηκε η Ιφιγένεια Διαμάντη, αφορά 5 δικά μας παιδιά, Ελληνόπουλα, που έλαβαν μέρος στην 6η Διεθνή Ολυμπιάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής, που έγινε από 4 έως 13 Αυγούστου στο Ρίο Ντε Τζανέϊρο, στη Βραζιλία.

Η ελληνική, πενταμελής αποστολή, απέσπασε 5 βραβεία - ήτοι, τρία μετάλλια, και δύο εύφημες μνείες. Χωρίς ντοπαρίσματα. Χωρίς εξυπνακισμούς, με διάφορα σχόλια στα Twitter τους, χωρίς βεντετσιμούς, κλπ. Μπράβο τους. Χίλια μπράβο. Και συγχαρητήρια και σε όσους (γονείς, δασκάλους, καθηγητές, επιστήμονες, χορηγούς και άλλους συνεργάτες) στάθηκαν στο πλευρό τους και τους βοήθησαν. 



Το ασημένιο μετάλλιο κέρδισε ο Μάνος Βουρλιώτης από το 26ο Γενικό Λύκειο Αθηνών, ο οποίος είχε συμμετάσχει και στην περσινή αντίστοιχη Ολυμπιάδα, ενώ κατέκτησε χάλκινο μετάλλιο στην πρόσφατη Ολυμπιάδα Φυσικής στο Ταλίν της Εσθονίας. Τα δύο κορίτσια της αποστολής κέρδισαν τα χάλκινα μετάλλια της Ολυμπιάδας Αστρονομίας. Πρόκειται για την Κρινιώ Μαρούδα από τα Λεχαινά Ηλείας και την Ιωάννα Κούρκουλου από τα Εκπαιδευτήρια Κωστέα - Γείτονα. Εύφημο μνεία απέσπασαν ο Πάρης Τζιτζιμπάσης από το Γενικό Λύκειο Δοξάτου Δράμας και ο Θέμης Πράπας από το 2ο Γενικό Λύκειο του Κολλεγίου Ανατόλια Θεσσαλονίκης.

"ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΚΑΙ ΜΠΟΥΝΑΤΣΑ, ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ ΔΥΣΗ"



Του Νίκου Ζαμπόγλου*

(Στην καλύτερη, ίσως, σελίδα του έντυπου λόγου στην Ελλάδα, στην "Πατροδογνωσία", του περιοδικού "Κ" στην Καθημερινή της Κυριακής. Τη συγκεκριμένη σελίδα επιμελήθηκε η Άννα Γριμάνη).

EIKONOΓPAΦHΣH: Τιτινα Χαλματζή

Η ελληνικότητα είναι αίσθημα ή συνείδηση;

Είναι η αξιοπρέπεια της Μικρασιάτισας γιαγιάς μου, το φιλότιμο του Κύπριου παππού μου. Η ελληνικότητά μου εμπεριέχει και αίσθημα και συνείδηση. Διδάχτηκα θριάμβους, έμαθα στις τραγωδίες. Ζητωκραυγή και οδυρμός. Τρικυμία και μπουνάτσα. Ανατολή και Δύση. Αέναο ταξίδι «γεμάτο περιπέτειες, γεμάτο γνώσεις».

Πώς φτάνει σε εσάς η κρίση της Ελλάδας;                                                     

Με πόνο, γιατί ζω και εργάζομαι στη Γερμανία και εισπράττω άμεσα την αποδοκιμασία. Αλλά και με ελπίδα, γιατί ακούω τον ήχο από ένα καμπανάκι, που «λέει» ότι ίσως ήρθε η στιγμή για μια νέα αρχή, απαλλαγμένη από αμαρτίες παλιές και βαρίδια αναξιοπιστίας. Είναι μια ευκαιρία για να δείξουμε, πρώτα στους εαυτούς μας, ό,τι είμαστε ικανοί για το καλύτερο - όχι για το χειρότερο. Ό,τι αξίζει να προσπαθήσουμε. Θα τα καταφέρουμε, είμαι βέβαιος.

 Ποιος φταίει;

Η έλλειψη υποδομών και αφορά  τόσο στην οργάνωση όσο και στην νοοτροπία. Αυτό δηλαδή που βρίσκουμε στο εξωτερικό και μας δίνει τις ευκαιρίες για διάκριση. Φταίει και η ιστορία που κρύβει τις πικρές αλήθειες. Η έπαρση που αγνοεί τις αδυναμίες. Η παραταξιακή μας  ιδιοτέλεια. Η ανικανότητά μας να αναδείξουμε, δίχως φανατισμούς, το άδειο πρόσωπο εκείνων που συνεχώς μας κουνούν το δάχτυλο.

Tuesday, August 14, 2012

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΗ ΔΕΙΝ ΔΑΝΕΙΖΕΣΘΑΙ...

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ (περίπου 45- περίπου 120 μ.Χ.), ιστορικός και βιογράφος, αφιερώνει στα περίφημα Ηθικά του μια ολόκληρη ενότητα στις «Συμφορές του Δανεισμού», που τώρα βιώνουμε όλοι. Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Νεφέλη, ένα μικρό βιβλιαράκι που εμπεριέχει αυτό ακριβώς το κεφάλαιο «Περί του μη δείν δανείζεσθαι», στο οποίο, όπως αναφέρεται στην εισαγωγή, ο συνήθως ήπιος και χαμηλών τόνων συγγραφέας κατακεραυνώνει το φαινόμενο του αλόγιστου δανεισμού (από την πλευρά των οφειλετών), καθώς και της απληστίας και της βαναυσότητας των πιστωτών. Λέω, λοιπόν, σήμερα να πω δυο λόγια γι' αυτήν την ανθρωποδημιούργητη επιδημία που έχει θησαυρίσει ελάχιστους και καταστρέψει άπειρους.

ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΛΕΩΦΟΡΟΣ


Του
Γιώργου Λιγνού*

Στεκόταν εκεί, μονάχο στη μέση του πουθενά, όμορφο, ασπρισμένο, στολισμένο με 2 πλαστικά στεφάνια, που ωστόσο αρκούσαν χάρις το κόκκινο χρώμα τους να δόσουν την επισημότητα και το νόημα που έχανε απο την ακατανόητη  σε κάθε βιαστικό οδηγό εκτός τόπου θεση του.
Ήταν ένα ακόμα προσκυνητάρι,  από τα χιλιάδες που στολίζουν τις διασταυρώσεις και τα σημεία παγίδες του επαρχιακού οδικού δικτύου κρατώντας ζωντανή, ποιός ξέρει, τη μνήμη του αγαπημένου που χάθηκε σε εκείνο το σημείο. 
Η θέση του φάνταζε παράλογη, αφού ήταν πιο πέρα απο το δρόμο που οδηγούσα. Κι όπως έχουμε συνηθίσει τα “στολίδια” αυτά να βρίσκονται στην άκρη του δρόμου δεξιά ή αριστερά, ο νους μου δεν πήγε στην θλιβερή αιτία που το έστησε εκεί, παρά στην εκτός κανονικής πορείας θέση του.
Η εξήγηση ήταν όμως απλή αφού η χάραξη του νέου δρόμου, που καταργούσε τις περιττές στροφές, έστελνε το προσκυνητάρι μας εκτός τόπου. Στο πλάϊ του εγκαταλελειμμένου δρόμου.
Ο χρόνος όμως δεν παύει, όσο υπάρχει μνήμη.   
Το ταπεινό προσκυνητάρι, κατάλοιπο και σύμβολο μιας αρχέγονης  αισθητικής και παράδοσης  πένθους  λειτουργούσε ακόμα. Όσο η μάνα , η αδελφή , ή η γυναίκα  θα πηγαίνει για να ανάψει το καντήλι, να αλλάξει τα πλαστικά λουλούδια εστω, και να κάψει λίγο λιβάνι στο θυμιατήρι.
Η μνήμη βλέπετε έχει το δικό της χρόνο και  το δικό της τόπο.
Αλλοίμονο αν μπορούσε να την εξαφανίσει μια υπερσύγχρονη λεωφόρος.
Ευτυχώς δηλαδή.

(*) Από τους ... τροφοδότες του ιστολογίου αυτού, ο Γιώργος Λιγνός γράφει τακτικά ως Μαικήνας, στο blog "Εν Χορδαίς και Οργάνοις" του www.capital.gr, καθώς και στα blogs του μουσικού ιστότοπου www.tar.gr.

Sunday, August 12, 2012

Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΦΡΑΝΤΖΟΛΑ: ΚΕΙΚ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ ΜΕ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΑ

 
Αν δεν ήταν τόσο εύκολο να γίνει και παράλληλα πολύ νόστιμο ... δεν θα σκεφτόμουνα να γράψω αυτή την μάλλον κλασική συνταγή. Τα καβουρντισμένα σπασμένα φουντούκια από πάνω σε συνδυασμό με την έντονη γεύση σοκολάτας από ένα καλό κακάο σε σκόνη δίνουν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Μην διανοηθείτε βέβαια να βάλετε μέσα τίποτα ... βιτάμ και τέτοιες άλλες παρόμοιες ... γενόσημες ουσίες αντί για το μυρωδάτο φρέσκο βούτυρο ... Το καταστρέψατε ... Εδώ το φρέσκο βούτυρο ακούγεται όσο πρέπει και νομίζω όλοι οι συνδυασμοί των αρωμάτων που έχουν τα υλικά δίνουν ένα πάρα πολύ καλό αποτέλεσμα. Να σημειώσω τέλος ότι μπορείτε να βάλετε όλη την ποσότητα μόνο από το αλεύρι που φουσκώνει μόνο του αλλά βρήκα ότι έτσι τρίβει το κέϊκ, κάτι όμως που μπορεί να αρέσει σε άλλους, ενώ ο συνδυασμός των δύο αλευριών το κάνει πιο συνεκτικό. Περί ορέξως βέβαια ουδείς λόγος.... δοκιμάστε ό,τι θέλετε.
 

PERSONA GRATA


ΚΑΡΛΟ ΡΑΜΠΑΛΝΤΙ, Ο Ιταλός καλλιτέχνης, πασίγνωστος διεθνώς για το ταλέντο του στα ειδικά εφέ, δημιουργός ενός από τους πιο αγαπημένους μας κινηματογραφικούς ήρωες, το αξιαγάπητο, εξωγήινο πλασματάκι Ε.Τ. στην ομώνυμη κινημαογραφική ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργ, πέθανε χθες, μετά από μακρά ασθένεια, σε ηλικία 86 ετών. Για την δουλειά του στην ταινία αυτήν, όπως και στις «Άλιεν», και «Κίνγκ Κόνγκ», κέρδισε 3 βραβεία Όσκαρ. Ο Ιταλός σκηνοθέτης Πούπι Αβάτι τον περιέγραψε ως «ένα παιδί που αγαπούσε να παίζει με παιχνίδια που έφτιαχνες μόνος του».

PERSONA NON GRATA

ΦΙΛΙΠ ΡΕΣΛΕΡ, 39, Γερμανός, εξ υιοθεσίας, Υπουργός Οικονομίας και Αντικαγκελάριος. Σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό Focus, δηλώνει ότι είναι «απογοητευμένος από την Ελλάδα», και διαμαρτύρεται εκ νέου για την απουσία προόδου σε θέματα όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και για το γεγονός ότι η ελληνική πλευρά, όπως λέει, δεν αξιοποίησε τις προτάσεις που έκανε ο ίδιος και η γερμανική κυβέρνηση για επενδύσεις. Έχει καταντήσει κουραστικός ο υπερφιλόδοξος αυτός, νεοσσός πολιτικός, με την αδιάκοπη ενασχόλησή του με την Ελλάδα, και την συνεχή εκροή αρνητικών σχολίων. Πως λέμε, βρε παιδιά, στα γερμανικά το «δεν μας ενδιαφέρει», αλλά με την απρεπή, ελληνική έκφραση, που σχεδόν πάντα συνοδεύεται από μία κάθετη κίνηση αμφοτέρων των χειρών; Βοηθείστε!

Tuesday, August 7, 2012

ΧΩΡΙΣ ΤΣΙΠΑ ΝΤΡΟΠΗΣ (Ή, ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ ΤΟΥ ΑΚΕΛ)

Άρθρο του Άριστου Μιχαηλίδη από τον σημερινό "Φιλελεύθερο" της Κύπρου. Στιγματίζει μία φαρμακερή τακτική που ακολουθεί από καταβολής της ιστορίας του το κομμουνιστικό κόμμα ΑΚΕΛ, προσβάλλοντας και θίγοντας ανθρώπους με τους οποίους διαφωνούν, ακόμα και όταν αυτοί δεν είναι εν ζωή. Η τακτική αυτή εκφράζεται μέσω του "οργάνου" του, της εφημερίδας "Χαραυγή" που, εάν δάγκωνε κάποια σιγμή τη γλώσσα της, θα πέθαινε ακαριαία από δηλητηρίαση.



Η Μαρία Ιωαννίδη η σύζυγος, του ήρωα του ναυτικού Ανδρέα Ιωαννίδη, δεν επιδίωξε ποτέ να ασχοληθούν μαζί της οι τηλεοράσεις, οι εφημερίδες, η κυβέρνηση ή τα κόμματα. Οι έγνοιες της ήταν πάντα να φροντίζει, μαζί με το σύζυγο της την οικογένεια τους και να μεγαλώνουν τα παιδιά τους σε υγιές περιβάλλον.

Μετά την 11η Ιουλίου, βρέθηκε ξαφνικά στη δίνη της δημοσιότητας, μέσα από την τραγωδία της. Αλλά, δεν έφτανε η τραγωδία, δεν έφτανε ο αγώνας της να συντηρήσει μια συγκροτημένη οικογένεια, χωρίς σύζυγο και πατέρα, με δυο παιδιά σε σπουδές κι ένα στο σχολείο,  έπρεπε να αντιμετωπίζει και τις χυδαιότητες όσων έριχναν λάσπη σε βάρος της ίδιας, του νεκρού συζύγου της και των παιδιών της, για να σκεπάσουν τις ευθύνες της κυβέρνησης γι΄ αυτό το πρωτοφανές έγκλημα.
Πέρασε ένας τραγικός χρόνος κι ακόμα ψάχνουν να βρουν κάτι κακό για να την εκθέσουν. Χτες η Χαραυγή, βρήκε άλλη χυδαιότητα να δηλητηριάσει τους αναγνώστες της. Έγραψε ότι η Μαρία Ιωαννίδη πήγε στο Λονδίνο και ήταν «υψηλή φιλοξενούμενη» του Πόλυ Πολυβίου και ότι «η εν λόγω κυρία» (έτσι γράφουν οι άθλιοι, "η εν λόγω κυρία") θα είναι ανάμεσα στους προτείνοντες την υποψηφιότητα του Αναστασιάδη για την προεδρία κι έτσι, κατά την κρίση τους, «οι σκοπιμότητες άρχισαν να δένουν».

Η Μαρία Ιωαννίδη πήγε πράγματι στο Λονδίνο, μαζί με την κόρη της. Πήγε γιατί η κόρη της, πέρσι την 1η Ιουλίου τελείωσε το μεταπτυχιακό της δίπλωμα στην Οξφόρδη, στις κλασσικές σπουδές, αλλά στις 11 Ιουλίου έχασε τον πατέρα της και δεν πήγε να πάρει το δίπλωμα της. Πήγε φέτος, με ένα χρόνο καθυστέρηση, μαζί με τη μητέρα της, χωρίς τον πατέρα, που θα ήταν στο πλάι της περήφανος, αν δεν σκοτωνόταν από τη βλακεία των γνωστών εγκληματιών.

Ο Πολυβίου, που γνώρισε την οικογένεια μέσα από την ερευνητική διαδικασία, όταν έμαθε γι΄ αυτό το ταξίδι, προς τιμή του, τους πρότεινε να μείνουν σε διαμέρισμα που έχει στο Λονδίνο, το οποίο ήταν άδειο, για να μην πληρώνουν ξενοδοχείο. Κι όμως για την κυβέρνηση μας, αυτό είναι ύποπτο και κρύβει σκοπιμότητες. Δεν έχουν όμως όλοι τη δυνατότητα να μένουν σε πολυτελείς σουίτες ξενοδοχείων, όπως έμενε ο Πρόεδρος Χριστόφιας, που βρισκόταν στο Λονδίνο τις ίδιες μέρες…
Βρήκαν κι άλλη λάσπη όμως. Ότι η Μαρία Ιωαννίδη θα είναι ανάμεσα στους προτείνοντες την υποψηφιότητα Αναστασιάδη. Ακόμα κι αν συμβεί κάτι τέτοιο, που αποκλείεται να συμβεί όπως λένε οι δικές μας πληροφορίες, τι σχέση έχει αυτό με την τραγωδία; Πού είναι η σκοπιμότητα; Έγινε μήπως σκόπιμα η σφαγή του Μαρί για να προτείνει η κ. Ιωαννίδη τον Αναστασιάδη για Πρόεδρο; Μα, δεν μας έμεινε ίχνος σοβαρότητας σ΄ αυτό τον τόπο;
Τα σαΐνια που μας κυβερνούν, έδεσαν με τη φαντασία τους σενάρια και σκοπιμότητες για να εξοντώσουν μια αθώα, πονεμένη γυναίκα επειδή τους κάθεται στο στομάχι. Δεν είναι η πρώτη φορά, ούτε η κ. Ιωαννίδη είναι το πρώτο θύμα τους. Όμως, έλεος πια. Σεβαστείτε τους ανθρώπους, αφήστε τους ήσυχους να ξεπεράσουν τον πόνο τους.

Υ.Γ. Ντρεπόμαστε και μόνο που διαβάζουμε αυτές τις χυδαιότητες. Αυτοί που τις γράφουν τι άνθρωποι είναι και δεν έχουν τσίπα ντροπής;

Monday, August 6, 2012

Η ΑΕΚ ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΡΕΕΕΕΕ!........


ΑΡΝΑΡ ΓΚΡΕΤΑΡΣΟΝ, 40, Ισλανδός, πρώην ποδοσφαιριστής και τεχνικός σύμβουλος της ποδοσφαιρικής ομάδας της ΑΕΚ. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ώρα για Σπορ» λίγο πριν αναχωρήσει οριστικώς από την Ελλάδα, αποκάλυψε ότι η σχεδόν χρεοκοπημένη ιστορική ομάδα, η οποία ιδρύθηκε το 1924 από Έλληνες της Κωνσταντινούπολης (εξ ου και το Αθλητική Ένωση Κωνσταντινούπολης), έφτασε πολύ κοντά σε συμφωνία εξαγοράς της από την τουρκική εταιρεία-κολοσσό Sabanci Holding. Οι σχετικές διαπραγματεύσεις – είπε – είχαν γίνει με τον τότε πρόεδρο της ομάδος, κ. Σταυρο Αδαμίδη, και είχαν φτάσει «μια ανάσα από την συμφωνία». Ο ψυχρός Ισλανδός, θεωρεί ότι «η ΑΕΚ έχασε μια ιστορική ευκαίρα», που δεν αγοράστηκε από τους Τούρκους. Η αφεντιά μου, όσο και να αποδέχεται ότι ζούμε όλοι σε ένα παγκοσμιοποιημένο χωριό, όπου τον πρώτο λόγο έχει ο ισχυρός που κρατάει χρήμα, δεν μπορεί με τίποτα να αποδεχτεί ότι μία «προσφυγομάνα» ομάδα μπορεί ποτέ να έχει ιδιοκτήτη της «κάποιον» που προκάλεσε την προσφυγιά της. Τελεία και παύλα…

Sunday, August 5, 2012

ΜΗΝ ΤΑ ΠΡΗΖΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΑ

ΤΖΕΡΟΟΥΜ ΚΕΪΓΚΑΝ, 83, διαπρεπής Αμερικανός ψυχολόγος, τέως καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, από τους ειδήμονες, διεθνώς, σε θέματα ανάπτυξης του παιδιού. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο έγκυρο γερμανικό περιοδικό Spiegel, ασκεί δριμύτατη κριτική κατά του κατεστημένου, όπως το ονομάζει, που εκμεταλλεύεται παιδιά με διανοητική στέρηση, καθώς επίσης εναντίον των φαρμακευτικών εταιρειών.

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Κέϊγκαν ισχυρίζεται, συγκεκριμένα ότι πολλοί ψυχίατροι σήμερα βιάζονται να χαρακτηρίσουν ένα παιδί «προβληματικό», μόνο και μόνο, επί παραδείγματι, επειδή το παιδί μπορεί να έχει κάποιες μαθησιακές δυσκολίες, να είναι κλεισμένο στον εαυτό του, ή να αντιδρά απότομα σε αποκαλούμενες «νορμάλ συνθήκες». Αντί, λοιπόν, ο ψυχίατρος να ασχοληθεί θεραπευτικά και εκπαιδευτικά με το παιδί, να ψάξει να βρει την αιτία που το έχει φέρει στην κατάστασή του, σπεύδει, «από προσωπικό συμφέρον, από απληστία, και με την υποστήριξη πολλές φορές των φαρμακευτικών εταιρειών», να του χορηγεί φάρμακα για σχιζοφρένεια, κατάθλιψη, και άλλες παθήσεις που μπορεί να χρειάζονται άλλη αγωγή.

ΟΙ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ λένε ότι, μόνο στην Αμερική, υπάρχουν σήμερα περίπου 5,4 εκατομμύρια παιδιά που εμφανίζουν συμπτώματα που είναι ενδεικτικά της ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder). Δηλαδή ότι αυτά τα παιδιά έχουν νοητική στέρηση. Ο καθηγητής Κέϊγκαν πιστεύει ότι αυτές οι στατιστικές «είναι εφεύρεση». «Το να περιγράφεις – λέει – κάθε παιδί που είναι λυπημένο ή έχει άγχος ως νοητικά άρρωστο, είναι αδιανόητο. Ο έφηβος έχει άγχος, αυτό είναι φυσιολογικό. Δεν ξέρουν τι να σπουδάσουν. Το αγόρι ή το κορίτσι τους, τους παράτησε. Το να έχεις λύπη ή στρες, είναι απλώς μέρος της ζωής, όπως είναι η οργή και η σεξουαλική αναστάτωση».


Friday, August 3, 2012

ΤΟ ΔΙΛΛΗΜΑ ΤΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΕΝΟΥ PISTORIUS, ΚΑΙ Η ΑΜΗΧΑΝΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ


Του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΙΓΝΟΥ*


"Μα αυτός τρέχει γρηγορότερα, έχει το πλεονέκτημα των ειδικά σχεδιασμένων πελμάτων, κάνει λιγώτερη καύση οξυγόνου"

Όλα αυτά και άλλα πολλά ακούστηκαν όταν η ομοσπονδία της Νοτίου Αφρικής ανακοίνωσε πώς ο ακρωτηριασμένος αθλητής Oscar Pistorius  θα συμμετάσχει στην σκυταλοδρομία των ανδρών  στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου.

O Pistorius είναι σίγουρα ένα ξεχωριστός άνθρωπος. Το άστρο του τον έιχε σημαδέψει απο νωρίς. Μην βιαστείτε όμως να χύσετε δάκρια συγκίνησης. Ακόμα μιλάμε για τα χρόνια εκέινα που τα δάκρυα έιναι πικρά και κουβαλάνε πολύ πόνο.  Είναι τα δάκρυα πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων με αναπηρία, ανθρώπων που είδαν να χάνουν ό,τι συνήθως έχουμε δεδομένο την ελεύθερη και χωρίς πόνο  κίνηση.

Ειλικρινά δεν ξέρω πόσο δικαιωμένοι νοιώθουν αυτοί βλέποντας τον Pistorius να συμμετέχει και να απειλεί  αρτιμελείς αθλητές. Η χαρά της προβολής και της ταύτισης (χρησιμοποιώ επίτιδες του ψυχαναλυτικούς όρους) έχουν περιορισμένο χρονικό ορίζοντα. Μετά σε περιμένει η δική σου καθημερινότητα, οι δικές σου δυσκολίες.  Σίγουρα κάποια ανάπηρα παιδιά ή έφηβοι μπορεί να παρακινηθούν και να διεκδικήσουν τη συμμετοχή, σίγουρα κάποιοι γονείς να δούνε μπροστά τους ένα εν δυνάμει και να αποσύρουν απο το παιδί τους το βλέμα του οίκτου και της λύπησης.

Thursday, August 2, 2012

Η ΕΛΕΝΗ ΤΗΣ ΣΤΗΜΕΝΗΣ ΠΟΖΑΣ

Στην Αθηνα πριν μερικές εβδομάδες. Αυτόπτης μάρτυς. Σε φαρμακείο στο Κεφαλάρι, παρκαρισμένο ένα θηριώδες μαύρο τζιπ, και απ’ έξω ένας τύπος με επαγγελματική φωτογραφική μηχανή. Περιμένει το σελέμπριτι – στην προκειμένη περίπτωση η πασίγνωστη Ελένη Μενεγάκη. Που, αφού προμηθεύτηκε ό,τι χρειαζόταν, βγήκε απ’ το φαρμακείο, όπου την περίμενε ο παπαρά-τσης, ο οποίος άρχισε να την πυροβολεί με την μηχανή του. Η ωραία Ελένη διόλου εταράχθη. Αντιθέτως, πήρε τις πόζες που ξέρει ότι αρέσουν στα γνωστά ιλουστρασιόν περιοδικά, και πανευτυχής επιβιβάστηκε στο τζιπ, μαζί με τον φωτογράφο της (που φαίνεται ότι κουβαλά μαζί σε διάφορες εξόδους), και ανεχώρησε. Παραμυθένιος κόσμος, ψεύτικα πλασμένος!...

Wednesday, August 1, 2012

Η "ΣΥΝΤΑΓΗ" ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΦΡΑΝΤΖΟΛΑ


Περιμενοντας στην Β. Ευβοια την πανσεληνο με λεμονιτα ΕΨΑ light, lime and gin ...


Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ "ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΚΡΑΤΙΑ"...


INEPTOCRACY. Η λέξη δεν έχει καταχωρηθεί ακόμα σε λεξικό. Την έψαξα στά δικά μου «θυσαυροφυλάκια», το Websters και το Oxfords, όπου φωτίζεται όμως μόνο το πρώτο συνθετικό της - το inept, που σημαίνει άτοπος, ανάρμοστος, αταίριαστος, ανόητος, παράλογος, ακατάλληλος, και βλακώδης. Εμείς, επιλέγουμε το «Ακαταλληλοκρατία». Δηλαδή, να κυβερνιέσαι από ανθρώπους που δεν είναι κατάλληλοι να σε κυβερνούν. Η λέξη κυκλοφορεί εδώ και λίγο καιρό σε μπλουζάκια (όπως βλέπετε στη φωτογραφία), και σε δεκάδες urban λεξικά του Διαδικτύου. Εκεί, ο ορισμός είναι απόλυτα συμβατός με την τρέχουσα πολιτική κατάσταση που βιώνουμε και στον τόπο μας, αφού αναφέρεται σε: «Ένα σύστημα διακυβέρνησης όπου οι λιγότερο ικανοί να ηγηθούν εκλέγονται από τους λιγότερο ικανούς να παράξουν, και όπου τα μέλη της κοινωνίας που είναι λιγότερο ικανά να συντηρήσουν τον εαυτό τους ή να επιτύχουν, ανταμείβονται με προϊόντα και υπηρεσίες τα οποία πληρώνονται από τον κατασχεμένο πλούτο ενός όλο και συρρικνούμενου αριθμού ανθρώπων που παράγουν πραγματικά».

Ο Νορβηγός ζογκλέρ*

  Στο τρένο, Παρασκευή κατά τις 11.30 το πρωί, από Κηφισιά-Μοναστηράκι. Ως το Ηράκλειο είχε γεμίσει το βαγόνι μας. «Ποιοι είμαστε;», θα αναρ...