Wednesday, September 29, 2010

He did it his way. Better than Frankie!



Πολύ σπάνια συμβαίνει το «δεύτερο», (η «επανάληψη» που λέμε), να είναι εφάμιλλο η και καλύτερο ακόμα από το πρωτότυπο. Πριν λίγoους μήνες ο γιος μου, όπως συχνά το συνηθίζει, με φώναξε να πάω κοντά του στο κομπιούτερ, να δω και να ακούσω από το YouTube τον Άγγλο τραγουδιστή Ρόμπι Ουίλλιαμς να τραγουδά, ζωντανά στο Αλμπερτ Χολ του Λονδίνου, το My Way του μεγάλου Φράνκ Σινάτρα.

«Έλα βρε Μιχάλη», τον αποπήρα πριν καν αρχίσω να βλέπω το βίντεο. «Ο,τι άλλο υπάρχει μετά τον Φράνκι στο τραγούδι αυτό, είναι μόνο ιεροσυλία».

«Καλά μπαμπά», απάντησε ο γιόκας μου. «Εγώ που δεν έχω δει τον Φρανκι, σου λέω ότι αυτός ο τύπος, ο Ουίλλιμας, με έκανε να κλάψω από συγκίνηση».

Ο Μιχαλιός πάτησε το πλήκτρο, και ο Ουίλλιαμς άρχισε να τραγουδά το τραγούδι που εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ξέρουν πια με κάθε του ανάσα. Ο νεαρός τραγουδιστής είχε μια άνεση που στην αρχή με θύμωσε, (κοίτα θράσος, είπα μέσα μου), έπειτα με τρόμαξε (μα, τόσο θράσος τέλος πάντων;), και πολύ γρήγορα με συνεπήρε και με άφησε άφωνο.

Αυτό, δεν ηταν απλή ερμηνεια ενός μεγάλου τραγουδιού. Ηταν το άνοιγμα της ψυχής ενός ανθρωπου, που κοιταξε κατάματα το πολύ απαιτητικό κοινό του Αλμπερτ Χολ, και του είπε «αυτό, εδώ, το κάνω τώρα με τον δικό μου τρόπο».

Ηταν ένας τρόπος συγκλονιστικός. Χωρίς καμμία πίεση η προσπάθεια. Χωρίς καμμία έπαρση να μοιάσει με το «οριτζιναλ». Χωρίς συναίσθηση του απίστευτου βάρους που εκείνη τη  στιγμή σήκωνε στους ώμους του.

Η φωνή του Ουίλλιαμς, τρανότερη από εκείνην του Σινάτρα, γλυκύτερη, εκφραστικότερη, πιο ήρεμη και συνάμα πιο δυνατή, μπήκε σιγά-σιγά στις ψυχές όλων, και τις έκανε να πετάξουν. Ο κόσμος σηκώθηκε όρθιος, χειροκροτώντας ασταμάτητα, και εκείνος συνέχιζε μη έχοντας καμιά συναίσθηση του τι ακριβώς πετύχαινε εκείνη τη στιγμή: μια από τις μεγαλύτερες υπερβάσεις στην μουσική ιστορία του κόσμου.

Δεν θα πω «έσβησε» τον Σινάτρα. Αλλά σίγουρα θα πω ότι τον έπαιξε στα ίσα, και τον κέρδισε.

Ο Ουίλλιαμς δεν έπαιξε ρόλο. Ερμήνευσε ένα τραγούδι με όλο του το είναι. Με πολλή απλότητα, σχεδόν χωρίς προσπάθεια καμιά, παρά μόνο με τη καθοδήγηση του τεράστιου, όπως αποδείχθηκε, ψυχικού του αποθέματος.

Στο τέλος, συνειδητοποιώντας το μέγεθος του επιτεύγματός του, που πιθανόν να μην επαναληφθεί ποτέ πια, λύγισε και δάκρυσε. Γιατί ήξερε, πολύ καλά πλέον, ότι και αυτό, το my way, το έκανε his way, και το κατέκτησε.

Ίσως να υπερβάλλω. Ίσως και όχι. Εάν θέλετε, δείτε το βιντεάκι. Μπείτε, απλώς στο YouTube, πληκτρολογήστε Robbie Williams My Way στο Search, και απολαύστε το.


Tuesday, September 28, 2010

Της ημέρας...

-- Παραδόθηκε στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής για την υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου, η επιστολή υπόμνημα του κ.Κώστα Καραμανλή. Ο πρώην Πρωθυπουργός επισημαίνει ότι σύμφωνα με 4 εκθέσεις εκτιμήσεων που διενεργηθηκαν, 2 από το Σωμα Ορκωτών Εκτιμητών, 2 από ξένους Οίκους, δεν προκύπτει ότι το Κράτος ζημίωσε από τις ανταλλαγές ακινήτων που προτάθηκαν στη Μονή προκειμένου να μείνει η Λίμνη Βιστωνίδας στο Κράτος.



-- Εν αναμονή της ψηφοφορίας για το εάν και πώς θα συνεχίσουν οι ιδιοκτήτες ΔΧ φορτηγών τις κινητοποιήσεις τους, οί έμποροι και επιχειρηματίες (μικροί και μεγάλοι) δηλώνουν ότι η χωρα ζημιώνει περί τα 2 εκατομύρια Ευρω την ημέρα από την συνεχιζόμενη αναρχία που επικρατεί στον χώρο των μεταφορών, και ότι προτίθενται να προσφυγουν στη Δικαιοσύνη. Αυτό, δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι θα βρουν το δίκιο τους, ακόμα και εάν βγεί πόφαση υπέρ τους. Ετσι δουλεέυι η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα.



-- Στα πρατήρια καυσίμων, αναρτώνται από χθες οι γνώριμές μας, ιδιόχειρες ταμπέλες με τις λέξεις "Αμόλυβδη Τέλος". Σε λίγο, στις επόμες τέτοιες ταμπέλες που θα αναρτηθούν, η λέξη "Αμόλυβδη" θα έχει αντικατασταθεί αό την  λέξη "Ελλάδα".


********************************************************


-- Οπως διάβασα νωρίστερα σημερα στην ιστοσελίδα των "Νέων" (http://www.tanea.gr/):


"Αυξήθηκαν κατά 219,1 δισ. ευρώ οι καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες τον Αύγουστο, με εξαίρεση αυτές της κεντρικής κυβέρνησης και των χρηματοπιστωτικών οργανισμών, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Πρόκειται για την πρώτη αύξηση μετά από επτά μήνες πτωτικής πορείας. Τον Ιούλιο οι καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες είχαν διαμορφωθεί στα 218,4 δισ. ευρώ. Άνοδο σημείωσαν οι τραπεζικές καταθέσεις και σε άλλες χώρες της ευρωζώνης, όπως την Πορτογαλία και την Ισπανία, ενώ οι καταθέσεις στην Ιρλανδία υποχώρησαν οριακά."


-- Το Πανεπιστήμιο του Λήντς στην Αγγλία, έδωσε κινητά τηλέφωνα της i-Phone σε περίπου 500 φοιτητές της Ιατρικής Σχολής ωστε να έχουν με αυτά άμεση πρόσβαση σε διαλέξεις, σημειώσεις, ιατρικά συγγράματα και συνταγολόγια. Οι φοιτητές του 4ου και 5ου έτους θα ξοδεύουν αρκετό χρόνο εκτός Πανεπιστημίου, κάνοντας την πρακτική τους σε νοσοκομεία, και έτσι τα κινητά που τους δωρίζουν θα είναι φορτωμένα με το υλικό που χρειάζονται για να μπορουν ανά πάσα στιγμή να ειναι ενημερωμένοι.\



-- Η Blackberry, εν τω μεταξύ, έδωσε σημερα την δική της "απάντηση" στο iPad της Apple. Το δικό της tablet computer φερει το όνομα Playbook και θεωρείται πιο "επιχειρηματο-κεντρικό" απ' ότι εκείνο της Apple. Αναλυτές δηλωσαν ότι είναι μία "πολύ έξυπνη κίνηση" από την εταρεία Research in Motion (RIM) που κατασκευάζει τα Blackberry. "Ειναι από τις πιο συναρπαστικές στιγμές στην ιστορία της εταιρείας μας", δηλωσε σημερα από το Σαν Φρανσίσκο, όπου έγινε η παρουσίαση, ό Ελληνας Διευθύνων Σύμβουλος της RΙΜ, ο εικονιζόμενος κ. Μάικ Λαζαρίδης.

Αξίζουν κάθε υποστήριξη

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Η Ποδοσφαιρική Ομάδα της Φλόγας
(Φλόγα Σύλλογος Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια)
και η
Ομάδα του Συνδέσμου Βετεράνων Ποδοσφαιριστών Ολυμπιακού Πειραιώς,
σας καλούν στον ποδοσφαιρικό αγώνα που θα πραγματοποιηθεί
τη Δευτέρα, 4 Οκτωβρίου στις 16,30 το απόγευμα
στο Γήπεδο Ποδοσφαίρου Νηαρ Ηστ)  Near East  της Καισαριανής

Στην ομάδα του Ολυμπιακού θα συμμετέχουν ποδοσφαιριστές που έχουν γράψει την ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου και έχουν αγαπηθεί από εκατομμύρια κόσμου σε όλη την Ελλάδα.
Στην Ομάδα της Φλόγας συμμετέχουν γονείς παιδιών που τα παιδιά τους υποβάλλονται σε θεραπεία στα Ογκολογικά Τμήματα των παιδιατρικών Νοσοκομείων «Αγλαΐα Κυριακού» και «Αγία Σοφία», καθώς και φίλοι εθελοντές της Φλόγας.  Μια ομάδα που παίρνει τις χαρές της ζωής στα χέρια της, την ίδια στιγμή που δίνει τη μάχη για την υγεία των παιδιών της.
Στην ομάδα της Φλόγας επίσης συμμετέχουν, τα «παιδιά της Φλόγας», σήμερα νέοι ενήλικες,  από το Σύλλογο ΚΥΤΤΑΡΟ, που είχαν νοσήσει στην παιδική ηλικία και σήμερα απολαμβάνουν τα αγαθά της καλής υγείας.
Όσοι βρεθείτε μαζί μας στην εξέδρα, θα έχετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε έναν αλλιώτικο ποδοσφαιρικό αγώνα, που θα σας προσφέρει πραγματικές συγκινήσεις, γιατί οι μοναδικοί νικητές θα είναι η αδελφοσύνη και ο ανθρωπισμός από τη μια και η δύναμη και η αξιοπρέπεια από την άλλη.
·         Την εκδήλωση θα τιμήσει με την παρουσία του ο Δήμαρχος Καισαριανής κος Σπύρος Τζόκας.
·         Θερμά ευχαριστούμε τους Βετεράνους του Ολυμπιακού για την ανταπόκριση στο αίτημά μας για την πραγματοποίηση του αγώνα, καθώς και το Δήμο Καισαριανής για την παραχώρηση του γηπέδου.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΦΛΟΓΑΣ

Monday, September 27, 2010

Τα αποβράσματα

Η ΑΕΚ έχασε χθες, 3-1, από τον Ολυμπιακό Βόλο στην έδρα του. Επαιξε άσχημα και άξιζε να χάσει.


Μετα το παιχνίδι ο προπονητής της ομάδος, Ντουσαν Μπάγεβιτς, υπέβαλε την παραίτησή του, που έγινε δεκτή από τον Πρόεδρο της ΠΑΕ κ. Σταυρο Αδαμίδη.


Σημερα, ο κ. Αδαμίδης πήγε στο προπονητικό κέντρο της ΑΕΚ στους Θρακομακεδόνες, και μίλησε στους ποδοσφαιριστές "με σκληρή γλώσσα", όπως λέει το κλισέ των αθλητικών ρεπορτάζ.






Μεταξύ άλλων, τους είπε ότι πρέπει να ανασκουμπωθούν, ότι η αδιαφορία τους δεν θα γίνει πιά ανεκτή, και ότι "η απόσταση μεταξύ αποθέωσης και ξυλοδαρμού" τους είναι πιά πολύ μικρή.


Η δήλωση αυτή ασφαλώς και οπλίζει τους πειραγμένους στο μυαλό, οργανωμένους οπαδούς της ΑΕΚ, με όσα πυρομαχικά χρειάζονται για να αναλάβουν και να εκτελέσουν τον ρόλο του "τιμωρού" των παικτών.


Ειναι μία επικύνδυνη "δήλωση" του κ. Αδαμίδη, ποου τον καθιστά ηθικό αυτουργό για ό,τι κακό μπορεί να συμβεί σε αυτήν την πολύπαθη ομάδα στην οποία, χρόνια τώρα, το μεγαλύτερό της πρόβλημα είναι αυτοί ακριβώς οι οργανωμένοι οπαδοί, της άλλοτε "σκεπαστής", καθώς καί εκείνοι που τους καθοδηγούν και τους φλομώνουν με φανατισμό καί ηλίθια ηθικά "πατήματα" του τύπου "η ΑΕΚ είναι θρησκεία", "η ΑΕΚ είναι Οικογένεια" και άλλες παρόμοιες σαχλαμάρες.


Οσοι προπονητές και εάν καθήσουν στον πάγκο αυτής της ομάδας, δεν θα επιτυχουν ποτέ εάν πρώτα η διοικηση δεν "καθαρίσει" τό τόπίο αυτό αυτά τα ορίτζιναλ αποβράσματα.

Της πατρίδος μου η σημαία...

Στην Ελλάδα, ο τρόπος με τον οποίο εκδηλώνουμε την διαμαρτυρία μας και διεκδικούμε αυτό που θεωρούμε δίκιο μας, είναι μερικές φορές τόσο ψεύτικος, τόσο εξώφθλμα δραματοποιημένος, που όσο καλές προθέσεις και άν έχεις για εκείνους που διαδηλώνουν, είναι αδύνατον, ακριβώς λόγω της υπερβολικής συμπεριφοράς τους, να καταλάβεις τα αιτήματά τους και να θέλεις να τους συμπαρασταθείς.

Οι ιδιοκτήτες φορτηγών "Δημοσίας Χρήσεως", εδώ και περίπου 2 εβδομάδες βρίσκονται στους δρόμους. (Αύριο, Τρίτη, θα αποφασίσουν για το πώς θα συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους - ήδη, η αγορά "στεγνώνει", και στα πρώτα πρατήρια καυσίμων έχουν κάνει την εμφάνισή τους, πάλι, οί γνωστ΄λες χειρόγραφες ταμπέλες "Αμόλυβδη Τέλος").

Την πρασμένη εβδομάδα στη Πλατεία Συντάγματος, και σήμερα σε κάποια επεισόδια που προκλήθηκαν στην Εθνική Οδό, στο υψος της Μεταμόρφωσης, όπου έχουν παρκαρισμένα, στην άκρη του δρόμου, τα φορτηγά τους, είδα και πάλι μερικούς από τους απεργούς να χρησιμοποιούν, με τον χειρότερο τρόπο, ώς "όπλο" τους, την ελληνική σημαία και τον Εθνικό μας Υμνο.



Δέν ξέρω γιατί το κάνουν. Αν είναι για να συγκινήσουν και να "κερδίσουν" τους συμπολίτες τους, νομίζω ότι πετυχαίνουν ακριβώς το αντίθετο.

Εάν θέλουν πάλι να πουν ότι ο αγωνας τους, για να μήν απελευθερωθεί το επάγγελμά τους, ή έστω για να απελευθερωθεί με τήν ικανοποιήση των δικών τους αιτημάτων, είναι "εθνική υπόθεση", και πάλι δεν πείθουν.

Η χρησιμοποιηση της σημαίας και του Εθνικού Υμνου σε τέτοιου είδους διεκδικήσεων, είναι από τις χειρότερες και πιο άκομψες μορφές διεκδίκησης αιτημάτων που έχω δει ποτέ. Πρίν από κάποια χρόνια, θυμάμαι, ένας Ελληναράς, προκειμένου να μήν γκρεμίσουν οι μπουλντόζες το καραμπινατο αυθαίρετό του, κάπου στα Μεσόγαια, ανέβηκε πάνω στη ταράτσα, τυλίχτηκε με την ελληνική σημαία και άρχισε να ουρλιάζει "Μολών Λαβέ".

Μεχρι να ενδυθεί τον ... πατριωτισμό του, τον συμπαθούσα. Ελεγα "έλα μωρέ, φουκαράς είναι, άς τον αφησουν", ή "άς ξεκινήσουν από άλλους, με πιό κραυγαλέα αυθαίρετα". Μόλις άρχισε τα "χαίρε ω χάιρε λευτεριά" και τα "μιλών λαβέ", έκλεισα την τηλεόραση και αδιαφόρησα πλήρως για την εκβαση της υποθέσεώς του...

Sunday, September 26, 2010

Απορίας άξιον

Η είδηση πόυ "παίζει" σημερα στα περισσότερα ειδησεογραφικά sites καθως και σε πολλές κυριακάτικες εφημερίδες, είναι η αναγγελία του Πρωθυπουργου, από τους Δελφούς (μπά, αποφασισε να επισκεφθεί και την Ελλάδα;), ότι θα γίνουν ριζικές, λέει, αλλαγές στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Οπως διαβάζω στην "Ναυτεμπορική", που έχει από τα πιό σοβαρά και έγκυρα sites, "μεταξύ άλλων, η ατζέντα των τομών που δρομολογεί η κυβέρνηση, θα περιλαμβάνει την πλήρη αναδιάρθρωση του ισχύοντος χάρτη των Ιδρυμάτων με συγχωνεύσεις ή και καταργήσεις τμημάτων, αλλά και τη διεθνοποίησή τους, προκειμένου να μπορούν να «ανοίξουν» για την προσέλκυση περισσότερων ξένων φοιτητών".

Συγγνώμη. Σας λέει τίποτα όλη αυτή η γενικότητα; Η αοριστολογία; Η παρλαπίπα, για να το πω και λιγότερο κομψά; Πείθει κανέναν, μιά κυβέρνηση και ένας πρωθυπουργός (που πέρασε και αυτός από το πολύπαθο αυτό Υπουργείο), όχι μόνο ότι έχουν τη βύληση να αλλάξουν κάτι εκ βάθρων στη Παιδεία, αλλά κυρίως ότι έχουν την ικανότητα να το κάνουν;

"Δεν ειμαι πολιτικός της ταμπέλας"

Τον είπαν "κόκκινο Έντ" τα δεξιόστροφα μίντια στη Βρετανία, γιατί πιστεύουν (ή μάλλον φοβούνται) ότι θα μετατρέψει, λένε, το Εργατικό Κόμμα σε αριστερό!

Την εβδομάδα αυτή, με ελάχιστη διαφορά ψήφων από τον αδελφό του Ντέϊβιντ, πρώην Υπουργό Εξωτερικών επί κυβέρνησης Γκόρντον Μπράουν, εξελέγη νέος αρχηγός του κόμματος. Οι εφημερίδες μίλησαν για "τιτανομαχία μεταξύ Κάιν και Αβελ". Ο Εντ, αριστερα στη φωτογραφία,  ειναι 40 ετών. Ο Ντέιβιντ 45. Νίκησε ο Βενιαμίν.



Ο πατερας τους Ράλφ, Πολωνοεβραίος που δραπέτευσε από το Βέλγιο όταν οί Ναζί εισέβαλαν εκεί το 1940, ηταν από τους κορυφαιους θεωρητικούς μαρξιστές της γενιάς του. Δεν έχανε ευκαιρία να επιτίθεται εναντίον του Εργατικού Κόμματος όποτε θεωρούσε ότι εγκατέλειπε την αριστερά πορεία πλεύσης. Αλλά και η μητέτρα των δύο αγοριών, Μάριον Κόζακ, ηταν γνωστή προσωπικότητα της βρετανικής μαρξιστικής αριστερας.

Και τα δύο αδέλφια σπούδασαν Φιλοσοφία, Πολιτική και Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Στην κυβέρνηση Μπράουν, ο Εντ ηταν Υπουργός Κλιματικών Αλλαγών και Ενέργειας.

Στη μάχη μεταξύ των δύο αδελφών, ο Εντ παρουσιάστηκε ώς "ο συνεχιστής της οικογενειακής παράδοσης", δηλαδή ως ο Αριστερός, και ο Ντέιβιντ ως ο πιό συντηρητικός, δηλαδή μιά άλλη βερσιόν του Τόνι Μπλέρ.

Ο Εντ είχε την υποστηριξη του πρωην αρχηγού του κόμματος, Νήλ Κίννοκ, του πρωην Δημάρχου του Λονδίνου, Κέν Λίβινγκστον (πού, καί αυτόν, τα μίντια ονόμαζαν "κόκκινο"), και του Βρετανοπακιστανού ιστορικού, συγγραφέα, κινηματογαφιστή και πολιτικού ακτιβιστή Ταρίκ Αλί, που επίσης κινείται στην λεγόμενη "Αριστερη Οχθη του Εργατικού Κόμματος".

Τον υποστηριξαν, επίσης, και τα εργατικά συνδικάτα, αλλά αμέσως μετά την εκλογή του έσπευσε να δηλώσει ότι δεν θα είναι υποχείριό τους και ότι δεν πρόκειται, όπως πολλοί φοβούνται, να στρίψει το Κόμμα πρός τα Αριστερα.

"Δέν θα ακολουθήσω πολιτική καμιάς ταμπέλας", δήλωσε στο BBC. "Ειμαι πολιτικός του εαυτού μου".

Στην ιστοσελίδα του BBC υπάρχει μία πολύ κατατοπιστική ανάρτηση στη διεύθυνση http://www.bbc.co.uk/news/uk-politics-11316855, με τίτλο The Ed Miliband Story.

Αληθινή εκπομπή...

Κυριακή σημερα, του Σεπτεμβρίου 2010 η 26η ημέρα.

Το πρωινό μου ζάπινγκ απέδωσε καλούς καρπούς. Επεσα στην καλύτερη, ίσως, εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης, τα "Αληθινά Σενάρια" στην ΕΤ3, που ηταν αφιερωμένη στη Σιέρα Λεόνε, και στρην σημαντική δουλειά που κάνει εκεί η Εκκλησία μας, και ειδικώς ο π. Θεμιστοκλής. Μιλάμε για μιά χώρα που διαλύθηκε από τον εμφύλιο πόλεμο και όπου ακόμα και παιδιά 12,13 και 14 χρονών πολέμησαν, άλλα με τους αντάρτες, άλλα με τον εθνικό στρατό. Η Εκκλησία μας εκεί, μαζί με εθελοντές επιχειρηματίες και απλούς πολίτςες από την Ελλάδα, κάνει σημαντική ιεραποστολική δουλειά. Είπε ο π. Θεμιστοκλής στη συγκεκεριμένη εκπομπή (που μεταδόθηκε σε επανάληψη, δημοσιογραφική έρευνα-παρουσίαση Νίκος Ασλανίδης):


"Απορω όποτε ακουω ανθρωπους από την Ελλάδα να μου λένε ότι υπάρχει φτωχεια εκεί. Τους απαντώ ότι δεν ξέρουν τι σημαίνει πραγματική φτωχεια. Ο,τι εδω οί άνθρωποι ζουν ως τα 27 τους χρόνια. Ο,τι μόνο το 25% των παιδιών καταφέρνουν να φτάσουν στο 5ο έτος της ζωής τους. Ο,τι φαγητό, εάν βρεθεί, είναι ένα πιάτο ρύζι. Να λέτε 'δοξα τω Θεω' στην Ελλάδα, που έχετε τόσα τρόφιμα που τα πετάτε κιόλας. Που έχετε καθαρό, πόσιμνο νερό. Που τα παιδιά σας μεγαλώνουν υγιή, έχουν σχολεία κοντά τους, έχουν φάρμακα και γιατρούς".

Saturday, September 25, 2010

Το ποδόσφαιρο της αγάπης και του μίσους...

Απόγευμα Σαββάτου. Η ιεροτελεστεία του αγγλικού ποδοσφαίρου. Η Σίτι κέρδισε την Τσέλσι 1-0. Η Λίβερπουλ προηγήθηκε της Σάντερλαντ στον Άνφηλντ Ρόουντ με ... εξωφρενικό γκόλ, αλλά τώρα, σο 28ο λεπτό, ισοφαρίστηκε. Η ομάδα μου, Αρσεναλ, είναι στο 0-0 με την Μπρόμγουιτς στο Emirates, και η Ουέστ Χάμ κερδίζει 1-0 στο Upton Park την Τότεναμ.

Σε όλα τα παιχνίδια, υπάρχουν και οπαδοί της φιλοξενούμενης ομάδας.

Σε όλα τα παιχνίδια, βλέπεις οικογένειες στις κερκίδες. Μαμάδες, μπαμπάδες, παιδιά.

Ειναι μεγάλη απόλαυση να παρακολουθείς τέτοιους αγωνες, ακόμα και άν είναι μεταξύ ομάδων που δεν ειναι από τις πρώτες.

Στις 7.30 εδω, ο Ολυμπιακός θα παίξει στο Καραϊσκάκη, για πρώτη φορά ενωπιον των οπαδών του, με τον αξιόμαχο και σοβαρό Αστέρα Τρίπολης του Βαγγέλη Βλάχου, που κάποια μέρα θα ήθελα να επέστρεφε στα παλιά του λιμέρια, της ΑΕΚ. Της ΑΕΚ, που αυριο θα πάει στον Βόλο για να αναμετρηθεί με τον εκεί Ολυμπιακό του Αχιλλέα Μπέου. Ωχ!

(Μόλις κέρδισε πέναλτι η Μπρόμουιτς...τό'ριξε πάνω στον τερματοφύλακά μας ... τη γλιτώσαμε!)

Ο Παναθηναικός θα παίξει στο φρεσκοφυτεμένο ΟΑΚΑ εναντίον του Πανιωνίου, οι οπαδοί του οποίου, όταν έμαθαν ότι η ΑΕΚ θά έπαιζε στην έδρα τους, στη Νέα Σμυρνη, εναντίον της σκωτσέζικης Νταντί για το Europa League, παλιό ΟΥΕΦΑ, πήγαν καί έσκαψαν και κατέστρεψαν το δικό τους γήπεδο, για να μήν αγωνιστεί εκεί η μισητή τους "Ενωση".

Ο φίλος μου Νίκος Δημου, στην στηλη του "Υπερκείμενα" στο τεύχος 214 του LiFO, έγραψε  ένα καταπλητκικό άρθρο με τίτλο "Νόμπελ Μίσους", (http://www.lifo.gr/mag/columns/3146),
που αναφέρεται και στο αίσχος της Νέας Σμυρνης, αλλά γενικώς σ' αυτή τη "συφιλη" που κουβαλάει μαζί του, σε κάθε του, θαρρείς, δραστηριότητα, ο γνωστός μας νεοέλληνας.

Αυτός ο φθόνος, αυτό το μίσος, κυριαρχεί παντού. Στην πολυκατοικία, στον δρόμο, στη δουλειά, στο σχολείο και στο πανεπιστημιο, στην οικογένεια, στην παρέα.

Διαβάστε, σας παρακαλώ, το μνημειώδες άρθρο του Michael Lewis στο τελευταίο Vanity Fair. Εχει τίτλο "Beware of Greeks Bearing Bonds", και μπορείτε να το βρειτε στην ηλεκτρονική διευθυνση http://www.vanityfair.com/business/features/2010/10/greeks-bearing-bonds-201010. Ειναι, ίσως, το πιο ακριβές και "αληθινό" άρθρο που γραφτηκε ως τωρα για την κρίση στην Ελλάδα. Εμεινε εδω περίπου 3 μηνες, μιλώντας με πολλούς ανθρπους (πήγε και στο Βατοπαίδι) και ερευνώντας όλες τις πτυχές της κρίσης.

Αναφερεται εκτενώς σε αυτό που ονομάζουμε "ψυχοσύνθεση του Ελληνα", και ειδικώς στον παράγοντα "μίσος". Γραφει:

"Οί Ελληνες είναι χαριτωμένοι άνθρωποι; έχουν χιούμορ, είναι ξύπνιοι, και εξαιρετικοί στην παρέα τους. Εφυγα από δεκάδες συνεντεύξεις λέγοντας στον εαυτό μου "τί καταπληκτικοί άνθρωποι!". Ομως, αυτό το συναίσθημα, το δικό μου για τον Ελληνα, δεν το έχει ο ίδιος ο Ελληνας για τον δικό του συνάνθρωπο. Τό δυσκολότερο πράγμα στην Ελλάδα είναι να καταφέρεις έναν Ελληνα να πεί καλή κουβέντα γιά έναν συνάνθρωπό του πίσω από την πλάτη του. Καμμία επιτυχία, κανενός είδους, δεν αντιμετωπίζεται χωρίς καχυποψία. Κάθε ένας είναι σχεδόν σίγουρος ότι κάθε άλλος κλέβει την εφορία, ή δωροδοκεί πολιτικούς, ή δωροδοκείται ο ίδιος, ή λέει ψέμματα για τα περιουσιακά του. Η επιδημία του ψευδους και της κλεψιάς, αποκλείει κάθε πιθανότητα να υπάρχει στη χωρα αυτή 'κοινωνική ζωή'. Η κατάρρευση της συλλογικότητας και της κοινωνικότητας, ενθαρρυνει ακόμα περισσότερα ψέμμα, ακόμα περισσότερες μπαγαμποντιές, ακόμα περισσότερες κλεψιές.".

Ο Λούις είναι σίγουρος ότι η Ελλάδα θα ξεπεράσει την οικονομική κρίση. Τα νουμερα, λέει, θα διορθωθούν. Τα χρέη θα μικρύνουν. Οι αγορές θα ανακάμψουν.

Ειναι σίγουρος, επίσης, ότι η Ελλάδα, παρόλα αυτά, δεν θα βγει από την κρίση. (cut...η Ουέστ Μπρόμουιτς προηγήθηκε μέσα στο Emirates, 0-1!).Διότι απλουστατα, λέει, αυτό που λέμε "κοινωνικός ιστός" θα παραμείνει διαλυμένος.

Αυτα, και ξαναγυρίζω στο ... (ωχ! Μόλις έβαλε και δευτερο γκολ η Μπρόμουιτς, 0-2!), ..., υπέροχο και απρόβλεπτο αγγλικό ποδόσφαιρο. Τα ξαναλέμε...

Σκεψη της ημέρας

"Μας έχετε φέρει εδώ τα πιο πολύτιμα ... υπάρχοντά σας. Τα παιδιά σας. Δική μας δουλειά είναι να τα προσέχουμε σαν τα μάια μας. Να τα βοηθήσουμε να βρουν τον δρόμο τους. Να είναι ασφαλείς εδώ. Να είναι χαρούμενοι. Να γνωριστούν με παιδιά από όλον τον κόσμο. Να ανταλλάξουν εμπειρίες. Να ζήσουν καινούργιες. Να ανοιξουν τους ορίζοντές τους. Θέλουμε ο γιατρός που θα αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιό μας, όχι μόνο να είναι από τους καλύτερους, αλλά να γουστάρει την τζαζ μουσική. Θέλουμε ο νομικός μας να παίζει καλό μπάσκετ. Ο μαθηματικός να ξέρει την Ιστορία και άλλων λαών, όχι μόνο την δική του. Θέλουμε ο οικονομολόγος μας να λατρέψει τον Αριστοτέλη. Ο κομπιουτεράς μας να γίνει και φοβερός χορευτής. Αυτός που θα σπουδάσει μάνατζερ, και αύριο θα διοικήσει μιά μεγάλη εταιρεία, θέλουμε να ακούει Μπετόβεν στο σπίτι του. Θέλουμε, όμως, και όσοι σπουδάσουν στη Σχολή Καλών Τεχνών, νά ειναι καί καλοί κομπιουτεράδες, να ξέρουν τί γίνεται στο Χρηματιστήριο, νά βλέπουν και κανάν αγώνα μπέισμπολ των Red Sox"

Κένεθ Ελμορ, Dean of Students στο Boston University, κατα την φετεινή υποδοχή φοιτητών και γονέων.

Τραπεζάκια εξω...

Οταν αρχίζει η πανεπιστημιακή χρονιά στην Ελλάδα, τους πρωτοετείς φοιτητές υποδέχονται και καλωσορίζουν μόνο οι συνδικαλιστές των φοιτητικών-κομμακών παρατάξεων. Η υπόλοιπη πανεπιστημιακή κοινότητα (;), δηλαδή πρυτάνεις, καθηγητές, λέκτοες, βοηθοί, διοικητικοί υπάλληλοι και λοιποί, απουσιάζουν πανηγυρικά. Τα "Νέα", χθες, είχαν ένα ρεπορτάζ της Φωτεινής Στασινοπουλου και του Μάνου Χαραλαμπάκη με τίτλο "Αλιεύον πρωτοετείς για να τους κάνουν ψηφοφόρους". Ο Βασίλης Γεωργιάδης, υπεύθυνος της ΔΑΠ Θεσσαλονικής (δηλαδή, της φοιτητικής παράταξης της Νέας Δημοκρατίας), δήλωσε ευθαρσώς ότι "οί πρωτοετείς μας ζητούν από μόνοι τους βοήθεια, κυρίως για τις εγγραφές, και για τα μαθήματα".

Στίς άλλες ... απολίτιστες και οπισθοδρομικές χωρες, την δουλειά αυτήν, του καλωσορίσματος και της ενημέρωσης των πρωτοετών, κάνουν εκείνοι που, στην προηγμένη Ελλάδα, απουσιάζουν.

Ημουν πρόσφατα στην Βοστώνη, και συμμετείχα, ως γονιός, σε όλες τίς εκδηλώσεις για τό καλωσόρισμα των νέων φοιτητών. Μίλησαν, και σε μάς, και στα παιδιά, όλοι όσοι αποτελούν, κατ' ουσίαν, καί όχι τυπικά, αυτό που ονομάζουμε "πανεπιστημιακή κοινότητα". Ο Πρύτανης, οι αντιπρυτάνεις, οί κοσμητορες, οί καθηγητές κάθε σχολής, οί υπεύθυνοι για την σιτιση και στέγαση των φοιτητών, οι παρέχοντες ιατρικές υπηρεσίες, οί έχοντες την ευθύνη για την ασφάλεια των παιδιών στο campus (πού, εδώ, θα τους έλεγαν "πανεπιστημιακούς μπάτσους", και θα ζητούσαν την αποπομπή τους διοτι, τάχα, παραβιάζουν το ονομαζόμενο "πανεπιστημιακό άσυλο"). Ξεναγηθήκαμε, γονείς και φοιτητές, στα αθλητικά κέντρα του πανεπιστημίου, στο κτίριο των φοιτητικών (καί όχι κομματικών) συλλόγων, στις βιβλιοθήκες, στα θέατρα και τους κινηματογραφους. Οι υπεύθυνοι των μηχανογραφικών υπηρεσιών (IT Department), ενημέρωσαν τα παιδιά για κάθε πρόβλημα που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν με τα κομπιούτερ τους, τους έδωσαν χιλιάδες χρησιμες συμβουλές για το ώς να τα προσέχουν, πώς να ενημερώνονται για κάθε τί που έχει σχέση με τις σπουδές τους, που να ανατρεχουν, αμέσως, εάν πάθει κάποια ζημιά το μηχάνημά τους.

Αισθάνθηκα πολύ όμορφα, και πολύ άσχημα εκεί. Ειναι ωραίο να σου μιλάνε. Να σε κατατοπίζουν. Να ζητουν τη γνώμη σου και να καλωσορίζουν τις απορίες σου. Ειναι  άσχημο να μη σου δίνουν κάν σημασία. Να μή σου μιλάνε. Να μήν είναι εκεί, κανείς, όταν τόν χρειάζεσαι. Να είσαι τελείως ξεκρέμαστος.

Στο ίδιο ρεπορτάζ των "Νέων" φιλοξενείται και δηλωση του κ. Χριστόφορου Φοραδά, που ειναι μέλος της ΠΑΣΠ (φοιτητικής οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ) Φιλοσοφικής. "Ενημερώνουμε - λέει - τους φοιτητές για τις αρχές μας και γιά συνδικαλιστικά ζητήματα, χωρίς όμως να πιέζουμε".

No more comments από μενα.

Όσοι πιστοί...

Μικρή εφημερίδα-ιστολογίου, με όσα, σκόρπια και αυθαίρετα, συλλέγω από τις καθημερινές περιπλανήσεις μου, οπουδήποτε! Ειδησεις μικρες και μεγάλες. Κείμενα εξαίσια και αισχρά. Κουβέντες για σκέψη και για πέταμα. Στιγμιότυπα που δεν μπορείς να προσπεράσεις. Πληροφορίες που επιθυμείς να μοιραστείς. Πράγματα που θέλεις να μάθεις.

Οσοι πιστοί, και καλοπροαίρετοι, προσέλθετε. Ειναι χαρά μου να γνωριστούμε. Ή, να ξανα-γνωριστούμε.

Χ.Μιχαηλίδης

Ο Νορβηγός ζογκλέρ*

  Στο τρένο, Παρασκευή κατά τις 11.30 το πρωί, από Κηφισιά-Μοναστηράκι. Ως το Ηράκλειο είχε γεμίσει το βαγόνι μας. «Ποιοι είμαστε;», θα αναρ...